De laatste kans

Het is de laatste dag van 2014. Een kleine terugblik op mijn jaar, lijkt me wel tof.

Het is het jaar waarin tram 3 arriveerde. Ik ben daar nog steeds niet gelukkig mee, maar ja wat doet ge er aan. We gaven wel een geweldig leuk feestje, dus dat is dan weer tof.

Het is het jaar waarin ik na hard zwoegen mijn diploma als Lactatiekundige IBCLC haalde. Daar ben ik toch wel trots op.

Als naaister was voor mij toch wel het hoogtepunt de finale van de Zonen09-wedstrijd. Ik had het nooit verwacht. Maar de finaleweek bezorgde me veel stress en ik ben niet zeker of ik wel geschikt ben om aan zo een dingen mee te doen. De ganse week als een kieken zonder kop rondlopen, keuzestress, inspiratieloos... . Maar ik won er superleuke prijzen mee (stofjes, kleedje, knutselspullen), dat maakte veel goed.

De blog groeide mega in aantal volgers, bedankt daarvoor!

Ik kreeg een  zalige nieuwe naaimachine en ik startte mijn eigen bescheiden bijberoep. Ik mocht de bruidskindjes van een lieve collega kleden

Mijn kindjes waren braaf en doen het goed. Hanne ging voor het eerst naar school, Julie al naar het 5de leerjaar. Ze kreeg haar eerste liefje, maar had ook voor de eerste keer liefdesverdriet.

Ik heb nog steeds mijne lieve shoe, waar ik altijd op kan rekenen en die me blijft steunen.

In feite was 2014 een goed jaar,rustig en zonder tegenslagen. Iedereen die me lief is, is in goede gezondheid, gebleven. Meer kan een mens niet wensen, toch?

Op de voorlaatste dag van het jaar, maakte ik nog maar eens een kleedje voor mijn klein patéke. Ik doe dat gewoon zo graag, kleedjes maken. 

Het is een patroontje uit Knippie (2013). Ik maakte het nu, omdat het maar tot maatje 98 loopt. Het kleedje maakte ik al eerder, toen hier nog niet zoveel mensen meelazen :).

Net zoals de vorige keer, heb ik weer serieus moeten nadenken over de plooien. De tekens op het patroon kloppen niet helemaal, dus mijn brein moest weer overuren draaien.

Ik maakte de jurk uit een mooi stofje van Cotton+Steel, gekocht bij Bellelien .

Voor ne keer wild te doen, stikte ik een okeren zichtbare rits in plaats van mijn gewoonlijke blinde.
Het taillebandje werkte ik niet af met paspel maar met bias (wel gestikt op de wijze van paspel). Dat valt platter en scherper als paspel en geeft wel een mooi effect.

 Hopelijk wordt het voor jullie een fijn 2015!