Jullie konden al superleuke dingen zien!
Het spannendste moment van de blogtour was lotje trek doen. Ik was vrij opgelucht toen de naam van Annick te voorschijn kwam. Eloïse draagt dezelfde maat als Hanne en we verschillen niet zoveel van smaak. Ik denk dat zij de blogster is waar ik zelf het meeste overeenkomsten mee zie. Alles wat in Eloïse haar kast hangt, zou hier net zo goed kunnen hangen en ik denk dat het omgekeerd net zo is.
Nu, tot 2 weken voor de ruildate had ik nog geen idee wat ik zou maken. Om u even mee te nemen in mijn gedachtegang:
W
at zou ik maken? Een jurk - Maar het kind heeft al zoveel jurken - en de mama heeft alle stofjes die ik ook heb, denk ik - ze maakte al alle patronen die ik ook maakte - ja lap geen jurk.
Een jasje misschien - Oh ja, een Jackie - maar die heeft ze vorig jaar al gehad - een Jackie met een kap dan, gelijk hier - misschien is een rits ook wel praktisch - en andere zakken - ik kan ook de deelnaden weglaten - ik heb dan ook een flapke nodig voor die rits te verbergen - een kap met bont is wel schoon - .... .
Het werd dus dit:
Een Jackie met een afneembare kap (met een afneembaar nep - bontje), zonder deelnaden, en met een rits onder een flapje :-).
De zakken kregen een gouden paspelletje mee.
Ik wou eerst zelf een patroon tekenen. Maar wat ik al leerde over naaien voor anderen: Kies een patroon waar ge op kunt vertrouwen of dat ge door en door kent. En met vertrouwen bedoel ik: ge meet uw kind, ge kijkt in de maattabel en als ge klaar zijt past dat kledingstuk. En Jackie is een patroon waarop ik vertrouw.
De basis ziet er net zo uit als ik in mijn hoofd had, dus waarom iets goed gaan namaken?
Maar ik ga zeggen hoe het is: ik heb serieus gevloekt op deze jas. Niet op het patroon, want dat is goed. Maar dat stof is veel en veel te stijf en dik. Mijn naaimachine heeft nog nooit zo dikwijls "motor overbelast" laten zien. Ik moest dus gaandeweg wat veranderen aan mijn plannen en hij is niet zo mooi afgewerkt als ik dat gewild had. Ik moest de onderkant van het flapje in een dun katoentje doen, omdat ik het anders niet op de jas gestikt kreeg. Het bleef een hele klus en het flapje had een halve cm meer naar boven gemogen om de rits gans te verbergen.
Voor het vastmaken van de kap had ik beter nog 2 extra kamsnaps geplaatst aan de uiteinden, maar dat kreeg ik pas door toen de voering er al in zat en ik de moed niet meer had om de boel aan te passen.
De voering is tricot met een glitterke. In de laatste LMV maakten ze daar een trui uit. De mouwen deed ik met gouden gewatteerde voering, zo schuift dat wat beter.
Ik maakte ook nog een sjaaltje uit een restje van de tricot met aan de andere kant witte fleece.
Zoals ik al zei, ik heb een kind met dezelfde maten in huis, dus kan u "aan" foto's tonen:
Wil je Eloïse zien met de jas? Ga dan naar de blog van
Annick voor foto'tjes!
